Ógnþrungið glæpaverk stórnsýslu Neskaupstaðar!

Oftast hleður aðventan hlýleik í hugi manna. Eða hvað?

Á myrku síðdegi aðventudags 3. des. 1997, fengust -óvæntar- sönnur þess að brostin væri öll mennska og hlýleiki margs samborgara innan valdastéttar Neskaupstaðar. Sem hvellur væri, blasti við birtingarmynd alvarlegs geðveiluástands innan stjórnsýslu staðarins.   

Sönnun geðveiluástands fólst í lymskulegri og vitifirrtri árás stjórnsýslu Neskaupstaðar. Gegn sérvöldum, alsaklausum þolendum. Sem af þeim sökum urðu fyrir miklum eignamissi. Máttu auk þess þola langvarandi lögbrota atferli samblokkaðra stjórnsýsluníðinga, undir forystu: Bjarna Stefánssonar sýslumanns, Smára Geirssonar forseta  bæjarstjórnar, Einars Más Sigurðarsonar formanns bæjarráðs, Guðmundar Bjarnasonar bæjarstjóra, Elmu Guðmundsdóttur formanns byggingarnefndar og Guðmundar H. Sigfússonar  byggingarfulltrúa. 

Kominn var dagur að kveldi. Söluvelta verslunar í hámarki. Frágangi og uppgjöri dags að ljúka. Þá, óvænt, í skjóli myrkus, staðnæmist lögreglubifreið við inngang verslunar K-Bónusar. Sem hönd væri veifað sprettur fram liðsveit þriggja lögreglumanna. Eins Norðfirsks og tveggja aðfenginna úr grendar umdæmi. Valdsmannslega og án alls fyrirvara, skipa komu menn fyrir um rýmingu lögmætrar verslunar. Komnir "Lögþjónar" neituðu brottreknum eigendum að taka til handagagns persónulega muni. Kváðu sýslumann fyrirskipa innsiglun verslunarrýmis, sem það stæði og skipuðu eigendum að verða á brott. Eigendum stranglega bannað að sinna umbúnaði til forvarna: vörulagers, tækjabúnaðar, rafeindastýrðs sölukerfis og öðru verðmætu. Verðmætur jólavarningur nýkominn á lager. Lokað á aðgengi rafmagnstöflu verslunar og íbúðar.

Að lögum bar lögreglu, strax við komu, að framvísa skriflegri lokunarheimild dómara! Því var neitað. Engin lokunarheimild hafði verið gefin út!  Allar sakagiftir "yfirvalda" á hendur eigenda verslunar K-Bónusar voru:   Ómerkar!    Ósannar!   Upplognar!   Glæpur!  Liðsafnaður Bjarna sýslumanns bar svipmót handtöku vopnaðra glæpamanna. 

Þessi sérkennilega upplifun birtingarforms Norðfirskrar löggæslu greyptist í hugi  verslunar eigenda:   Ógleymanlegt siðleysi!   Ótrúlegt glæpaverk!   Ótrúleg framkoma samborgara!

Hvort heldur framganga sýslumanns -við innsiglun/lokunar aðgerð- telst lögmæt eða glæpur, þá hvílir ávalt sú lögskylda á sýslumanni að mæta til gjörðastaðar hafandi  gjörðabók til skráninga heimilda og lýsinga vettvangsathafna og orðræðna. Gjörðabók skal -að lögum- vera opin gjörðaþola til innritunar andmæla og áskilnaðar.  Við lok athafna skal texti gjörðarbókar undirritast af gerendum sem þolendum og vottum.            

Gegn þessum, höfuð embættisskyldum, sem og öðrum lögboðnum starfsskyldum, braut Bjarni Stefánsson, sýslumaður!  Bjarni, framdi hér hegningarverð og refsiverð embættisbrot!  Hann: Viðhafði enga boðun!  Mætti ekki á aðgerðastað!   Hafði enga gjörðabók á vettvangi!  Dvaldi í felum meðan hans undirmenn frömdu ofbeldsverk!  Svaraði ekki síma!  Gaf sínum undirmönnum rými og svigrúm til óheftra níðingsverka! Löðurmannlegt, hegningarvert, örlagavaldandi glæpaverk!  Sýslumanns/lögreglustjóra.

Lögreglusveitin kom og hvarf, snögglega, að hætti óaldarmanna. Einka upptaka á Video-spólu er eina "gjörðabók"vettvangs. Mikilsvert sönnunargagn háttsemis og orðræðna, á stað og stundu, í máli og myndum. Þar heyrast og sjást öll augnablik vettvangs  

Framangreint glæpaverk "yfirvalda" leiddi til tugamilljóna eignatjóns þolenda! Það  tjón er enn óbætt!   

Aðventudagur, 3.des.1997 varð svartnættisdagur mannréttindasögu Neskaupstaðar.  

Furðu sætir að athafnir forystumanna hlutu ekki nein andmæli fulltrúa í tímans bæjarstjórnum og byggingarnefndum. Tvær undantekningar, þó: Stella Steinþórsdóttir, ein bæjarfulltrúa -9+9 manna bæjarstjórna- gerði efnislega, formlega tilraun. Pétur G. Óskarsson, einn fulltrúa -7+7 manna- byggingarnefnda barðist gegn marg viðhöfðum  lögbrotum nefnda og bæjarstjórna. Barátta beggja var virðingarverð. Náði samt ekki að koma bæjarstjórnum né byggingarnefndum, til vits og rænu. 

Án efa hafa lögregluþjónarnir þrír borið trúnaðartraust til lögmætis fyrirskipana yfirmanns. Slíkt er mannlegt! Í eðlilegu umhverfi!  En þeir störfuðu í umhverfi sjúklegs óheyðarleika!   Heyðarleiki og vilji lögregluþjóna verður ekki hér dreginn í efa. Málsrök eru að lögregluþjónarnir þrír störfuðu undir embættisvaldi óheyðarleikans. Embættisvaldi síbrota, ofbeldis, misnotkunnar og siðleysis! Lögregluþjónar heftir í spennutreyju yfirboðara! Fyrirvaralaust skipað til ómeðvitaðra lögbrota og ofbeldis starfa. Með þetta í huga  verður viðmót þeirra og framganga á vettvangi, skyljanleg. Lögregluþjónar framfylgdu skipun sýslumanns sem á óskýranlegan máta var að framfylgja eitilhörðum ofbeldiskröfum bæjarstjórnar Neskaupstaðar.   

Spurt:  Hvaða hvatir lágu til, að aðeins einn lögskráður, atvinnu/þjónusturekstur -af fjölmörgum- í Neskaupstað, hlaut útnefningu "yfirvalda" til að njóta dásemda  áratuga eignaeyðandi eineltis og löregluverndaðs ofurofbeldis stjórnsýslu Neskaupstaðar? 

                                                                                                                                              Fyrir hönd samtíðar og framtíðar, eru eftirtaldir gerendur krafðir heiðarlegra skýringa og svara:  Bjarni, Smári, Einar Már, Guðmundur B., Elma, Guðmundur H., allir núverandi og f.v. bæjarfulltrúar og byggingarnefndarmenn Neskaupstaðar/Fjarðabyggðar.

Hvernig gátu lýstir atburðir gerst í "velferðarbyggðinni" Neskaupstað/Fjarðabyggð?